In november 2021 hebben de kerkenraden van de Dorpskerk en De Kandelaar in Holten, na beide gemeenten gehoord te hebben, besloten te beginnen aan een proces dat moet leiden tot de vereniging van beide gemeenten in één Protestantse Gemeente Holten. Dat proces wordt begeleid door een Fusie Ontwikkelgroep (FOG).

 

Uitgangspunt voor de nieuwe gemeente is verwoord in het startdocument dat de FOG meekreeg: ‘Ontwikkel een (gezamenlijk) gedragen ontwerp van een pluriforme geloofsgemeenschap te Holten,

• waar we geloven in God onze Vader, in het verlossingswerk van Jezus en de kracht van de Heilige Geest;
• waar de goedheid van God (drie-enig) wordt gevierd;
• waar verbondenheid kan worden ervaren in open gesprekken, waarin mensen zich gezien weten en zich thuis voelen;
• waar mensen worden gestimuleerd in hun geloofsontwikkeling;
• die open en aantrekkelijk is voor iedereen;
• die relevant is voor Holten, dienstbaar aan de lokale samenleving;
• die aantrekkelijk is voor alle generaties. De jonge generaties hebben daarbij extra aandacht nodig gezien de afnemende belangstelling voor de kerk van deze groep.’

Dit uitgangspunt biedt richting en ruimte, maar is ook nog erg algemeen. In gesprekken met de gemeente zal de FOG het beeld van de gemeente verder inkleuren: hoe gaat de PG Holten er nu concreet uit zien? Wat gaan we nu doen, en hoe?

 

In het eerste seizoen (november 2021 – juni 2022) werkt de FOG op twee sporen:

• een inhoudelijk gesprek over het gemeentezijn, dat gemeentebreed gevoerd zal worden;
• een gesprek met alle ‘werkvelden’ (pastoraat, diaconaat, beheer, vieren, leren, missionair werk, communicatie, en organisatie), in eerste instantie met alle mensen die bij het organiserende en uitvoerende werk zijn betrokken.

Het inhoudelijke gesprek over de nieuwe gemeente is voortvarend van start gegaan zodra de beperkende maatregelen i.v.m. corona daar de ruimte toe lieten. In de periode van maart – juni heeft de FOG een aantal gesprekken georganiseerd, gekoppeld aan een gezamenlijke dienst. Deze gesprekken worden gevoerd aan de hand van de stappen van waarderende gemeenteopbouw. Deze ‘trektochtmethode’ onderzoekt stapsgewijs wat het verlangen van de gemeente is, wat de gemeente in huis heeft om mee te bouwen, wat er mogelijk is als we de bouwstenen van de gemeente volop inzetten, wie en wat er verder nodig is om de toekomst vorm te geven, en wat we nu concreet gaan doen.

 

Stap 1 verkennen: Wat is het verlangen voor de gemeente? Wat wordt het thema, of wat worden de thema’s voor ons waarderende onderzoek?
Stap 2 vertellen: verzamelen en analyseren van goede voorbeelden: Wat leren we van onze eigen goede voorbeelden? Wat zijn onze bloeifactoren?
Stap 3 verbeelden: Wat is er mogelijk, als we onze sterke kanten volop inzetten? Wat is ons wekend visioen?
Stap 4 vernieuwen of vormgeven: wat hebben we al in huis? Wie en wat hebben we nog nodig?
Stap 5 verwezenlijken: aan de slag!
Stap 6 valueren of verantwoorden: benoemen wat van waarde is in wat we hebben bereikt, en wat we verder willen ontwikkelen.

 

In schema ziet dat er zo uit:

Verkennen van het verlangen
Na een gezamenlijke jeugddienst in gebouw Irene bleven ongeveer 50 deelnemers koffiedrinken voor het eerste gemeentegesprek. Wat we deze morgen hebben gedaan:

• de opdracht van de FOG nader verkend d.m.v. een carrouselgesprek
• een woordwolk van het verlangen voor de nieuwe gemeente gemaakt
• de agenda voor het volgende gemeentegesprek opgehaald: waar moeten we als nieuwe gemeente werk van maken?

 

Woordwolk van het verlangen: Met de FOG hebben we de agenda voor het gemeentegesprek gedestilleerd uit alle punten die de gemeenteleden op 13 maart hebben aangereikt. Dat zag er zo uit: En dat leidde uiteindelijk tot vijf thema’s. De eerste vier zijn inhoudelijk. Die zullen we nader uitwerken tijdens de volgende stappen van het gemeentegesprek: vertellen, verbeelden en vormgeven. Het vijfde thema gaat mee naar de kerkenraden.

Wij verlangen naar een kerk met een positieve uitstraling: een gemeenschap die laat zien waar ze voor staat. Dat wat ons van binnen beweegt, willen we verbinden met de plek waar we wonen en de mensen om ons heen. Belangrijk in de beeldvorming naar buiten is dat we uitstralen dat we één gemeente zijn. Wij zien de kerk als ontmoetingsplek, niet alleen voor ons als gemeente, maar ook voor dorpsbewoners. Dat kan letterlijk, in het gebouw, bijvoorbeeld door de dinsdagse koffieochtenden meer bekendheid te geven, en andere inloopmogelijkheden te verkennen. Iets met maaltijden misschien? Maar bij kerk naar buiten gaat het niet alleen om ons gebouw, het gaat ook om het openstellen van onszelf. Dat vraagt om persoonlijke keuzes. We zijn niet alleen kerk op zondag. We willen als gemeenschap openstaan voor de samenleving, en onze maatschappelijke betrokkenheid vormgeven, bijvoorbeeld door samen vluchtelingen op te vangen, of in de Parenting Children Course. Als we luisteren naar het dorp, welke nieuwe activiteiten kunnen we dan ontwikkelen, en kan dat ook samen met de jeugd? Wij willen minder vergaderen en praten over de kerk, en meer kerk zíjn. Kan de kerkenraad daarin voor ons een olievlek zijn, waardoor ook de gemeente wordt gemobiliseerd?

Wij willen groeien in verbondenheid binnen onze geloofsgemeenschap. Dan hebben we het over verbinding op verschillende manieren. Het gaat over het verbinden van Dorpskerk en Kandelaar tot een nieuwe gemeente. Het gaat om het omgaan met de diversiteit die al die gemeenteleden met zich meebrengen. Het gaat om een houding van verdraagzaamheid en ruimte geven aan verschillende meningen en manieren van geloof beleven. Het gaat om het verbinden van verschillende generaties, en wat zij verwachten van en verlangen voor de kerk. Hoe zijn wij op elkaar betrokken, en hoe stimuleren we die verbinding? Het gaat om verbindend vieren, zo, dat we in onze diensten verschillende mensen aanspreken. Het gaat om de verbindende kracht die muziek kan hebben, en het samen zingen. Het gaat om het ontplooien van gezamenlijke activiteiten, waardoor we ons met elkaar kunnen verbinden. Kunnen we met elkaar een nieuwe kerk ontwikkelen, die ook jongeren aanspreekt? Een betrokken gemeenschap, met ruimte voor ieders eigenheid – daar willen we werk van maken.

Sámen God eren, dankbaar en blij vieren en zingen, waarbij iedereen welkom is – dat is en blijft een belangrijke pijler waarop wij als kerk gebouwd zijn. Daar mag wel eens een frisse wind doorheen. We willen op zoek naar vernieuwende vormen van kerk zijn en van vieren, om de breedte van onze geloofsgemeenschap recht te doen, oud én jong. Dat zou kunnen met een aanbod van verschillende diensten voor mensen met verschillende behoeften, zodat er wat te kiezen valt. Of dat zou kunnen door binnen de diensten zoveel mogelijk variatie aan te bieden, op zoek te gaan naar verbindende vieringen die voor elk wat wils bieden. We zouden het gevoel van een recreatietent in de diensten willen krijgen, waarin veel verschillende mensen en generaties zich aangesproken voelen: informeel contact voor en na de dienst, inbreng van gemeenteleden, aansprekende, gevarieerde muziek en liederen, en een boodschap die aansluit op ons dagelijks leven – dat is waar we met elkaar voor gaan.

Wij verlangen naar een gemeente waar we elkaar opbouwen in geloof. Waarin we elkaar kunnen ontmoeten als de mensen die we zijn, en samen een geloofsgemeenschap vormen die geïnspireerd is door geloof, hoop en liefde. Een kerk waarin mensen bewust een keuze maken voor God, die doorspeelt in het leven van alledag. Een keuze die gevolgen heeft voor onze ontmoetingen binnen en buiten de kerk, waardoor we ons betrokken weten bij wat er leeft in de maatschappij. Een kerk waarin we dankbaar zijn voor wat ons gegeven is en onze gaven delen om te groeien in gemeenschap en geloof.

Uit verschillende gesprekken komen belangrijke kernwaarden voor de nieuwe gemeente naar voren. Mensen verlangen naar: openheid, liefde, plezier en gezelligheid, positiviteit en blij geloof. Daarnaast klinkt de roep om respect: respect voor ieders overtuiging en beleving, respect voor alle generaties, iedereen moet zich thuis voelen, goed overleg, luisteren en praten, is essentieel.

 

In talloze reacties klinkt uit de gemeente de roep om ‘tempo!’ door: doorpakken, schouders eronder, niet teveel denken, maar doen, snel doorgaan, geen geneuzel, fusie snel afronden en samen op weg gaan zoals in een huwelijk, dingen doen, niet stil blijven staan...

 

Aangereikt wordt de aanbeveling om meer mogelijkheden te bieden om projectmatig te werken. Ook komt de vraag op: wat kunnen we met de gebouwen, verbouwen, vernieuwen? Het thema ‘kerk voor alle generaties’ nemen we in meerdere deelthema’s mee, zodat het geïntegreerd is in het geheel van de gemeente.

 

Dit laatste thema gaat voorlopig mee naar de FOG en de kerkenraden.

Vertellen en analyseren van goede voorbeelden
Op zondag 3 april ontmoetten we elkaar voor een tweede gemeentegesprek in de Kandelaar – ook weer met een ‘volle bak’, zo’n 50-60 personen. Gemeenteleden konden kiezen over welke van de vier thema’s ze in gesprek wilden gaan. In kleine groepjes deelden we goede voorbeelden: waar zien we het al gebeuren? Waar zijn we al ‘kerk naar buiten’? Waar verbinden wel al verschillende generaties, verschillende manieren van geloven beleven? Welke goede voorbeelden hebben we van ‘aansprekend vieren’? En welke verhalen komen er boven als we denken aan geloofsopbouw, van onszelf, of in de gemeente? Die positieve ervaringen onderzochten we vervolgens op bloeifactoren: wat is het nu dat werkt, bij ons?

 

Met een rijke opbrengst!

In april kwam het jeugdplatform bij elkaar om te brainstormen over de kerk van de toekomst. Hoe stellen de jongere generaties zich die voor? Ook de kinderen van de kindernevendienst deden een duit in het zakje. Na de dienst van 22 mei presenteerden we hun tekeningen en collages. Eerst die van het Jeugdplatform zelf:

 

‘Spontane gemeenschap’
Wij vonden onszelf als gemeenschap in onze verbeeldingen vooral buiten terug, letterlijk buiten, maar ook figuurlijk: betrokken en aanwezig bij wat er gebeurt in onze leefwereld, bij anderen. Onze gemeenschap kreeg vooral vorm buiten het kerkgebouw, als kerk in en van de wereld, spontaan, en veelal in een ongedwongen en gezellige sfeer. Daarbij is zeker ook ruimte voor verdieping, maar wij gaan voor een kerk die ‘gebeurt’!

 

‘Zien en gezien worden’
In onze voorstelling gaat het om elkaar kennen, om zien en gezien worden, en daarvoor zijn ontmoetingen van levensbelang. Wij zoeken naar iets als een nieuw begin. Er moet wel een bepaalde structuur zijn, want we hebben houvast nodig. Maar kan het allemaal wat losser en vrijer? Kunnen we omdenken, zodat we een goed samenspel krijgen van klassiek en vernieuwend, kunnen we een nieuwe speelruimte creëren om samen kerk te zijn? Ook letterlijk graag een goede ruimte voor de kinderen, waar ze vrij kunnen spelen, zodat ook de ouders elkaar in een ongedwongen setting kunnen ontmoeten. Het hoeft niet elke zondag feest te zijn, maar het moet wel een feest zijn om naar de kerk te gaan. Belangrijk blijft dat de goede boodschap klinkt, dat onze bijeenkomsten inhoud hebben, waarmee we de week in kunnen gaan.

 

‘Verbinding van binnen naar buiten’
In onze verbeelding is de kerk letterlijk een plek van verbinding, waar van alles en nog wat kan gebeuren:

• interactie en gesprek, ook in de vieringen, met na de dienst muziek in de tuin
• een creatieve plek, waar nieuwe dingen kunnen ontstaan , waar je ook samen muziek kunt maken, misschien wel in de kerktuin!
• in een ongedwongen sfeer, waarbij de generaties door elkaar lopen
• een plek van ontspanning en inspanning
• en een stiltehoekje voor rust en meditatie, een ‘heilige plek’

Onze voorstelling liet ons nadenken over een goed gebruik van beide gebouwen, die verschillende mogelijkheden hebben. Wij zien een beweeglijke gemeente voor ons! En wat zou er gebeuren als de Kandelaar letterlijk lichter zou worden, als we de banken zouden vervangen door stoelen om flexibeler te zijn, en zo nog even doordenken?

 

Ook de kinderen van de kindernevendienst praatten met elkaar over de nieuwe kerk. Thomas heeft dit mooi voor ons getekend. Deze kinderen gaven aan dat zij het heel leuk zouden vinden wanneer er ook na kerktijd meer samen gedaan kon worden. Zij verwachten dat hiervoor wel een voetbalveld nodig zal zijn. Om te voetballen, maar ook om andere activiteiten op te doen. Een ander heel belangrijk punt is de keuken. De keuken moet goed uitgerust zijn. Zo kunnen we bijvoorbeeld ook door maaltijden aan te bieden geld inzamelen voor het goede doel. En voor activiteiten is het ook heel belangrijk dat de magen goed gevuld kunnen worden. Samen eten werd door veel kinderen belangrijk gevonden. Lise tekende deze goedgevulde tafel: Het zou de kinderen ook wel leuk lijken om een zwembad bij de kerk te hebben (mag natuurlijk met een mooie glijbaan…). De kerk moet wel groot zijn om alles in te doen. Wat enkele grotere kinderen aangeven is: we zouden heel graag een mooie kamer willen waar we met de jeugd in kunnen met een discobal en chill stoelen en leuke games. En anderen wilden graag een goed en rijk gevulde knutselkast. Daarnaast willen ze graag een ruimte met een schommel, glijbaan, apekooi. Niet alleen voor tijdens de diensten, maar ook vooral voor daarbuiten. Elkaar ook op andere momenten tegenkomen en zien. De kindernevendienst zou meer programma’s moeten hebben. Een deel knutselen, maar ook programma’s als schatgraven, puzzels en toneel. Keuze in programma zou heel leuk zijn. Een andere manier om geld in te zamelen voor goede doelen is een soort winkeltje in de kerk waar kinderen hun zelfgemaakte spullen kunnen verkopen. De kinderen hopen dat er in de nieuwe kerk veel vrolijke kleuren te vinden zijn, waar zij zelf ook vrolijk van worden. Sfeerimpressie van Jiska: Tijdens de diensten hopen veel kinderen op meer muziek op tempo en begeleiding met ook eens andere instrumenten in plaats van het orgel. Het zou ook leuk zijn als kinderen meer kunnen laten horen wat zij zelf met muziek kunnen aan de rest van de gemeente.

 

Bovenstaande komt vanuit de kinderen zelf en ieder heeft op zijn/ haar eigen niveau meegedacht en meegedaan. KIDS BEDANKT!!!!!

Verbeelden en vormgeven
In eerste week van juni organiseerde de FOG drie gemeentebijeenkomsten, in De Kandelaar, in Irene en in Dijkerhoek. Creatieve bijeenkomsten waarin we maar liefst twee stappen van de trektocht hebben gezet: verbeelden en vernieuwen. We werkten verder aan de vier thema’s die de gemeente aan het begin van het gemeentegesprek heeft aangereikt:

• kerk naar buiten
• verbinden
• aansprekend vieren
• geloofsgesprek

Op basis van onze bloeifactoren die we eerder in de gesprekken ophaalden, en geïnspireerd door de ‘kerk van de toekomst’ van de jongere generaties, bouwden we met het goede dat we in huis hebben aan concrete plannen voor de toekomst. Hoe zou de gemeente er uit kunnen zien, als we dat wat we in huis hebben, volop inzetten? We werkten aan een wenkend visioen, en aan ideeën om daar handen en voeten aan te geven.

 

Eerst een paar foto’s van uw werk in uitvoering! Dan de oogst!

 

We beginnen met het thema ‘verbinden’. Dat was bij u veruit favoriet.
Deze groep hoopt dat we de komende tijd meters kunnen maken: snel samen één kerk vormen, waarin iedereen zich thuis voelt, en waar we zo snel mogelijk samen gaan vieren, niet eenmaal per maand, maar gewoon om de week, en over een poosje helemaal alle diensten samen. En dan het liefst in een gebouw waarvan de zaal flexibel ingericht kan worden, zodat je hem ook goed voor andere dingen kunt gebruiken.

Verbinden Kandelaar

Deze groep plaatst Holten onder de paraplu van de wereldwijde kerk. Voelt u de ruimte? Wij zijn de enigen niet, die geloven... De Protestantse Gemeente Holten is dan weer de paraplu waaronder twee kerkgebouwen een plek hebben, waarbinnen samen gewerkt en gevierd wordt. Een kleurrijke gemeenschap, al zal dat af en toe wel even passen en puzzelen vragen.

Verbinden Kandelaar

De verbinding naar buiten, de kleurrijkheid en het passen en puzzelen zien we ook in deze voorstelling terug. Er is de komende jaren werk aan de winkel. Maar we beginnen niet bij niets: er ligt een brug, en we zijn al halverwege. Laten we in die kerk van ons samen niet meer praten over ‘bij ons in de Dorpskerk’ en ‘bij ons in De Kandelaar’, maar laten we samen een ‘nieuw wij’ vormen. Een veelkleurige gemeente vraagt ook om een passend gebouw: de verfkwasten mogen van deze groep wel eens ter hand worden genomen. En zullen we de triathlondienst weer oppakken?

Verbinden Irene

Dat nieuwe wij kan in ieder geval voortbouwen op het goede dat er al is. Bestaande activiteiten hoeven niet overboord, integendeel! Activiteiten en structuren die er al zijn, en die goed werken, kunnen mee in de nieuwe gemeente. Andere structuren moeten natuurlijk wel worden aangepast, zoals het kerkbestuur. Deze groep legde wel de nadruk op meer samen doen: het gezamenlijk vieren mag wat hen betreft snel: hoe mooi zou het zijn als over een jaar alle diensten gezamenlijk waren? En laten we snel samen doen wat makkelijk samen kan, samen koffie schenken en drinken bijvoorbeeld. Een veelkleurige kerk vraagt om een ontspannen sfeer, om een soepel omgaan met elkaar en met verschillen.

Verbinden Irene

Deze verbeelding komt uit Dijkerhoek, waar ‘verbinding’ vooral de kleur kreeg van ‘verbinding’ met de hele gemeenschap van Dijkerhoek – en zo zagen ze dit voor zich: het blijven behouden van de bestaande diensten in het Kulturhus, en die nog uitbreiden met vieringen rond de grote feesten. Waar de verbinding met elkaar wordt gezocht in het samen eten, de revue en andere activiteiten. Maar: waar ook de schatkist van het geloof wordt geopend, als een open uitnodiging, voor jong en oud, gelovig en ongelovig. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het dorpsfeest in Dijkerhoek, waar vooraf een dienst wordt gehouden voor het feest losbarst. Een ander aspect van verbinding dat juist op deze plek oplichtte, was de bijzondere plaats van de buurtschappen binnen de kerkelijke gemeente. Hoe kunnen we die verbinding zo onderhouden en ervaren dat we niet een aanhangsel zijn dat makkelijk over het hoofd wordt gezien (o ja, die hebben we ook nog!), en hoe kunnen we juist ook onze unieke positie als verbindende factor in de buurtschappen verder vormgeven?

Verbinden Dijkerhoek

Gaan we over naar het thema ‘aansprekend vieren’. Aansprekend vieren was voor deze groep geen kwestie van een viering met allerlei toeters en bellen. Aansprekend vieren kan ook juist gebeuren in alle eenvoud. Belangrijk vond deze groep een viering met een actueel, pakkend thema, waarbij de actualiteit wordt gespiegeld aan de Bijbel. Met passende liederen en muziek, en veel gelegenheid om zelf te zingen – dat verbindt, daardoor zijn mensen actief betrokken. Om de dienst heen is er dan ruimte voor onderlinge ontmoeting, door samen te eten en koffie te drinken. De diensten hoeven niet altijd in de kerk te zijn, maar ook daarbuiten plaatsvinden. En zouden we er meer mensen bij kunnen betrekken, ook van buiten de kerk, en uit de buurtschappen? Uit deze groep komt het voorstel om na de zomer door te gaan met gezamenlijke diensten, om en om in beide kerkgebouwen. En naast de reguliere diensten eenmaal per maand een bijzondere dienst, zoals jeugddienst of een zangdienst.

Aansprekend vieren Kandelaar

De groep die deze verbeelding over ‘aansprekend vieren’ maakte, noemde eerst allerlei bouwstenen op voor een viering die hen aansprak: een viering waar de wereld een plek had, waar je je als kind van jongs af aan in kon thuis voelen, waarin aandacht was voor de kinderen, en het ook best een beetje informeel mocht toegaan. Een dienst waarin je je geloof kon beleven, die raakte aan je hart – en lekker vrij mee kunnen zingen was een van de dingen die daarbij hielp, waardoor je na afloop blij gestemd de kerk kon verlaten, of nog even kon blijven hangen voor het onderlinge contact, natuurlijk. Deze groep heeft een uitgebreid gesprek gevoerd over de noodzaak van het zoeken naar nieuwe vormen om te vieren, om beter aan te sluiten bij de kleurrijkheid van de gemeente. Nieuwe vormen zijn zeer gewenst, maar dat vraagt om een periode van samen zoeken en uitproberen: hoe zou dat kunnen, en wat past bij ons? In welke mate kun je een oude vorm loslaten? En ga je dan voor een hele andere vorm of pas je één aspect aan? Hoeveel rek en flexibiliteit zit er in de gemeente? Het vraagt lef en vrijmoedigheid om die zoektocht samen aan te gaan, zeiden ze. En: niet alles hoeft overboord, want de opbouw en inhoud van wat we tijdens een dienst doen, heeft oude papieren. Nieuwe vormen moeten de viering aansprekend maken voor jongere generaties, maar oudere generaties niet van de dienst vervreemden. Zo formuleerden ze als uitdaging voor de toekomst: ‘oude bouwstenen gebruiken in nieuwe vormen’. Als we het over een gezamenlijke trektocht hebben, dan kon dit wel eens een belangrijk stukje van de route worden!

Aansprekend vieren Dijkerhoek

Geloofsopbouw, dat was het derde thema dat u aandroeg voor de nieuwe gemeente. Het gaat in de nieuwe gemeente niet alleen over onze band met elkaar, maar ook over onze verbondenheid met God. Hoe voeden we ons geloof, wat bouwt ons op? Welke gevolgen heeft die basis voor ons dagelijks leven? En hoe gaan we daarover met elkaar in gesprek? De groep die deze tafelschikking maakte, zag daarbij vooral het gesprek in kleine groepen als kans. Korte inleidende (thema)diensten in de Kandelaar, met een opstelling van stoelen en tafeltjes waardoor er koffiegedronken kan worden en een gesprek gevoerd kan worden aan de hand van (geloofs)vragen die in de inleiding aan de orde zijn geweest. Samen maaltijden bereiden en eten kan op zondag of door de week, in een grote, nieuw te bouwen, goed uitgeruste keuken in de Kandelaar, met groenten uit de moestuin van de kerk: samen verbouwen, samen koken! We zouden bijvoorbeeld mensen van buiten kunnen uitnodigen, die vertellen over hun passie, bijvoorbeeld kunstenaars of mensen uit de islam of het jodendom, of vluchtelingen. Het kunnen mensen van binnen of buiten zijn, en dan kunnen wij hun impuls weer proberen in verbinding te brengen met ons geloof. Als deze groep de kans krijgt, dan hebben ze over vier weken een plan ingediend bij de kerkenraden, dan is over vier maanden de Kandelaar ingericht met tafeltjes en stoelen, en eten we over vier jaar uit eigen moestuin en eigen goed uitgeruste keuken!

Geloofsopbouw Kandelaar

Deze groep vat geloofsopbouw als volgt samen: het gaat om geïnspireerd worden en andere inspireren. En daar hebben we verschillende dingen voor nodig. Het goede verhaal staat op de eerste plaats. Maar verder is dat opbouwen vooral iets dat we samen moeten doen, waarbij we elkaar moeten wakker houden, vanuit een open houding. We moeten het vuur en het licht van het geloof niet alleen ontvangen, maar we mogen het ook doorgeven, ook als de weg een stevige beklimming met zich meebrengt. Net als de vorige groep komt ook deze verbeelding uit bij gesprekken in kleine groepen, waarin geloof, hoop en liefde gedeeld kunnen worden.

Geloofsopbouw Irene

Kerk naar buiten, dat is het vierde thema waar verschillende groepen zich mee hebben beziggehouden. Deze groep heeft dat te maken met – letterlijk - een open kerk. Een kerk waar je een kopje koffie kunt komen drinken en even een praatje kunt hebben. Misschien ook momenten met zachte muziek, of orgelspel, op een plekje waar je iets van bezinning vindt. Een bezinningsruimte of een stiltehoekje waar je rustig kunt zitten, een kaarsje kunt branden, waar een Bijbel ligt, een boekentafel, en zo nu en dan de mogelijkheid wordt geboden voor een wat diepergaand gesprek.

Kerk naar buiten Irene

Ook voor deze groep had ‘kerk naar buiten’ te maken met een open kerk. Stel je voor dat RTV Oost over een jaar een reportage zou komen maken van de Protestantse Gemeente Holten, omdat die van twee kerken naar één kerk zijn gegaan, waar zou die reportage dan over gaan? Nou, niet alleen over dat proces van eenwording, maar ook over de transformatie die die gemeente in de afgelopen vier jaar heeft ondergaan. Van een gesloten gemeenschap zijn ze een open kerk geworden. Dat met die opening door de week, een plek voor koffie, een krantje en muziek – dat is gelukt. Als highlight van het afgelopen jaar vertellen ze van de Avondvierdaagse, die hun route dwars door de kerk had gelegd. Ook anderen maken gebruik van het gebouw, bedrijven bijvoorbeeld. Scholen sluiten hun themaweken zondags af in de dienst. Hoe redden ze dat, vraagt de reporter van RTV Oost? Nou, de PGH is een gemeenschap van handen uit de mouwen, zullen we maar zeggen. Er is een grote groep taakdragers die allemaal op hun eigen manier een steentje bijdragen. Groot nieuws is er ook: er wordt een nieuwe kerk gebouwd, naast het zwembad op het Twenhaarsveld, zodat de jeugd de gelegenheid heeft om lekker te zwemmen en te voetballen. Als het werkelijk zover komt, hier in Holten, dan komt RTV Oost vast en zeker langs!

Kerk naar buiten Kandelaar

Ook de laatste voorstelling gaat over het thema ‘kerk naar buiten’. De droom van deze groep is een open en gastvrije kerk, een sociale ontmoetingsplek voor het hele dorp. Een Kulturhus waarin we allerlei groepen kunnen ontmoeten. We zorgen voor een goede takenlijst zodat veel mensen op hun manier kunnen meedoen, maar mensen kunnen zich ook zelf melden met een idee. Er is een diversiteit aan diensten, we hebben een moestuin, we doen iets met Kunst in de kerk, we bieden een muziekpodium, je komt er vluchtelingen tegen, en mantelzorgers krijgen een bloemetje. Want wij zijn een gemeenschap van mensen die naar elkaar omzien, en die we samen vormgeven, als kerkmensen en burgers van Holten. Dus: betrekken we anderen bij onze plannen: scholen en bedrijven, de groene club, Via Vie en de kunstclub. Natuurlijk zorgen we voor een goede PR: we staan regelmatig in Holten Extra en verspreiden het Kerknieuws bij de recreatieparken. Dat laatste is al gebeurd, want dat zou over vier dagen klaar zijn. Taakdragers zoeken en moestuinideeën verzamelen denkt deze groep binnen vier weken te kunnen doen, en over vier maanden zien we de eerste resultaten: de kerk is opengesteld, er is een actie voor en met de Oekraïners, en er is een kunstexpositie. Over vier jaar? Dan is de fusie hoog en breed achter de rug, hebben we een nieuw (of gepimpt, vooruit) gebouw met een grote open gaarkeuken. Dan wordt het tijd voor een theaterspektakel!

Kerk naar buiten Kandelaar

 

Tot zover de voorstellingen vanuit de gemeente. Samen met de voorstellingen van de kerk van de toekomst van het JPF vormen ze een mooi beeld van hoe verschillende generaties zich die nieuw te vormen Protestantse Gemeente Holten voorstelt. De wolk van het verlangen is een wenkend visioen geworden: zo zou het kunnen zijn!

Met een mooie grote groep hebben we naar alle verbeeldingen gekeken en de keuzelijst van alle plannen en ideeën voorgelegd. Alle aanwezigen mochten met drie stickertjes hun voorkeur aangeven. Op de foto’s is het resultaat te zien welke ideeën het meest gewaardeerd worden.

 

Kerk naar Buiten
Het tekent zich hier wel duidelijk af waar de gemeente warm voor loopt. Zonder de andere ideeën tekort te doen is de ‘Gastvrije, Open Kerk’ veruit favoriet. Een helder signaal voor verdere aandacht en ontwikkeling (en daar mogen dus ook best mensen van uit het dorp bij betrokken worden). Geloofsopbouw
Ook hier is het redelijk duidelijk waar men het meest in ziet. Het gesprek in kleine groepen al dan niet na een (thema)dienst Aansprekend Vieren
Een iets gevarieerder beeld. Gevarieerd vieren omkleed met ontmoeting en gezelligheid, veel samen zingen en nieuwe, eigentijdse vormen en/of actuele onderwerpen mogen niet ontbreken. Verbinden
Ook hier een heel duidelijk signaal. Laten we maar binnen 1 jaar zoveel mogelijk samen vieren. Daarnaast verwacht men ook veel van het samen de schouders eronder zetten. Met elkaar de ‘Kerk van Samen’ bouwen. Uiteraard doet samen eten, koken en een moestuin de onderlinge verbondenheid meer dan goed.